Manus: hand. Latijnse vertaling, zoals ik het geleerd heb tijdens mijn studie tot ‘radiodiagnostisch laborant’. Medisch, dus veel Latijn. De naam en de symboliek is altijd interessant voor mij gebleven. Zeker nu in ‘het werk’ wat ik doe.

De mens gebruikt de hand of delen van de hand voor zoveel in de communicatie. Een hand kan verbale communicatie op veel vlakken doen verstillen. Het kan ook zoveel moois openen. Een hand geven, eentje of meerdere vasthouden, laten rusten, op een lijf leggen, open om te geven, gesloten om te bidden, vingers om in te sluiten, een duim als compliment en nog zoveel meer.

De hand is zo’n krachtig symbool om te verbinden. En ja, zoals alles, ook om te ontbinden, te breken en te blokkeren.

Dat is ook sterk als er een grens behouden mag worden, maar ik ervaar het in de huidige tijd meer en meer gebruikt worden over de grens van anderen heen. Grijpen, graaien en slaan. Middelvingers en vuisten.

De manus heeft ook zeker een donkere kant. De letterlijke kant, als bij een vuist, maar ook in taal. Het woord ‘manipuleren’ stamt er namelijk vanaf. Daar wordt voor mij de enorme kracht van de hand voor mij in een negatieve beweging gebruikt. “Iets of iemand naar je hand zetten”.

Een beweging die mij van kleins af aan altijd al heeft tegengestaan en waar ik waarschijnlijk heel mijn leven tegen zal blijven ‘vechten’. Uiteraard is dat omdat het mij iets doet en waar er voor mij een boodschap in zit. Die is mij al helder: ik kan slecht tegen ‘misbruik maken van een ander’. Ik vind dat iets onnatuurlijks. Er zijn bij manipulatie altijd minstens twee betrokken, dus twee hebben invloed, maar waar de ene een angst heeft, maakt bij manipulatie de ander daar vaak misbruik van. Daar schuurt het voor mij.

Wat is manipulatie in de betekenis:

Manipulatie: de wijze van overtuigen van een persoon, om tot een bepaald idee van een zaak of een ander te laten komen door middel van beïnvloeding bij die persoon van zijn persoonlijke levenssfeer, zijn persoonlijke (geloofs)overtuiging zonder daarbij ter zake doende argumenten te gebruiken. De grens tussen manipulatie en normale beïnvloeding is nauwelijks te trekken; alleen de twee uitersten zijn herkenbaar. Een manipulator manipuleert om zijn of haar voordeel te krijgen en gaat vaak plannend te werk om zijn of haar doel te bereiken:

  • Hun eigen doeleinden bevorderen op kosten van anderen
  • Zich machtig voelen
  • Controle hebben over de situatie
  • Geld of spullen van iemand krijgen of stelen

Ik zie het zoveel mensen doen. Het beïnvloeden van de ander om producten of diensten te kopen. Aansprekend op met name angst. Erg direct of via slinkse omwegen. ‘Wees er snel bij’, ‘bijna uitverkocht’, ‘vroegboek korting’, ‘als je dit niet doen dan’ en zoveel meer overtuigingen om die ander te beïnvloeden tot het vervullen van jouw behoefte.

Oer-angsten, daarom vaak onbewust, worden bewust gebruikt om te beïnvloeden. Trucjes en sneaky mindf* cks worden ingezet.

Op zoveel onderdelen van het leven. Gezondheid, werk, relaties. Een ander zo beïnvloeden dat hij/ zij jou doelen doet behalen. Waar is dat samen leven, begeleiden of de hand reiken? Dat is jezelf verrijken via ‘manipulatie’. De pest is dat het werkt en daarom ook zo lang al bestaat. Onze primaire angsten zijn zo ingebed in ons brein dat een aanspraak op die angst je ook snel (onbewust) in beweging zetten om die angst te voorkomen.

Het zou toch zo eerlijk zijn (mijn wens, I know) dat als je iemand wilt beïnvloeden, dat je er gewoon eerlijk over bent. Maar ja… dan is het succes van manipulatie ook direct gereduceerd tot nul. Dus dat zal niet lukken. Stel je voor:  “Ik heb iets nodig van jou. Van jou om te krijgen wat ikzelf eigenlijk graag wil. Ik gebruik jou om dat doel te bereiken”.

Waar mijn dus ‘grens’ ligt hierin, en ik neem alle verantwoordelijkheid voor die grens en de mogelijke aanname, is het bewust niet vertellen dat je de ander wilt beïnvloeden. Met als extra boodschap dat ‘zuiverheid en eerlijkheid’ zo belangrijk voor je zijn.

Wat maakt dat iemand wil manipuleren? Dezelfde angst. Leuk he? J. De oplossing: eigen verantwoordelijkheid nemen. Als er eigen verantwoordelijkheid genomen wordt is een ander niet nodig om jouw ‘gemis’ op te vullen.

Wat er dan overblijft: hulp vragen. Dan wordt een handreiking jouw oplossing. Samen met de ander, ten koste van niemand, maar aanvullend op elkaar. Elkaar verder helpen in plaats van zelfverrijking ten koste van de ander.

Stap ik zelf wel eens in? Zeker, onbewust als ik ‘iets over wil brengen’. Het gaat soms ongemerkt (onbewust). Maar als ik mij er bewust van ben, dan stop ik direct. Zuiverheid, vertrouwen en veiligheid zijn voor mij DE kernwaarden in het leven. Zeker omdat ik (met Naath) mensen die hand reik in lastige tijden. Met de voorwaarden dat het in veiligheid en met vertrouwen gebeurt. Of de hand pak als zij hulp vragen, met dezelfde waarden.

Spreek mij er ook absoluut op aan als ik ‘manipuleer’ of onzuiver ben in mijn handelen. Maak mij er bewust van, bedankt alvast voor die handreiking.

Die hand willen wij blijven reiken en niet rijker van worden. Genoeg ontvangen om te leven en genoeg geven om samen te leven. De hand zal voor mij altijd een verbindende kracht blijven.

Schudden wij elkaar op deze blik die hand?

Liefs Jeroen