Oké.. dat klinkt dus echt super kneuterig. Een ‘club’. Dat deed je toch toen je 8 was? Of misschien later nog een keer op de middelbare, een ‘meiden’ of ‘jongens’ clubje’? 

Precies dát is nu de grap. Want.. hoe was het, om gewoon met een groepje ‘gelijkgestemden’ te kunnen sparren, zeiken of de diepte in te gaan? Te delen waar je mee zat en je daarin gezien en gehoord te voelen?

En nu dan uiteraard niet met het doel om het over anderen te hebben, of anderen buiten te sluiten, maar om gewoon eens je eigen dagelijkse shit (en misschien later ook wel: wat daar dan achter zit) op tafel te gooien. 

We weten namelijk dat we je erbij kunnen helpen. Er is vrij weinig dat we zelf nog niet hebben meegemaakt en we kunnen onvoorwaardelijk naar je luisteren, meevoelen en van verschillende kanten kijken naar waar jij tegenaan loopt.

Waarom een groepje? 

Toen we zelf door de nodige shit heen gingen waren we veelal alleen. Natuurlijk konden we wel eens een vriend(in) bellen of hadden we het er (oppervlakkig) met mensen over. Maar wat meer de diepte in gaan en voelen dat we niet de enige waren, dat we niet alleen stonden hierin… dat was er niet echt. Als je jouw vragen gaat delen dan zul je ontdekken dat je niet de enige bent. 

Een groep bestaat uit maximaal 6 personen. En je zult zien: als vanzelf allemaal mensen die hetzelfde meemaken als jij. 

Veiligheid, vertrouwen, verbinding, vrijheid en verantwoordelijkheid zijn ook nu weer onze uitgangspunten.