Eigenlijk is het hele leven toch ook één grote Muppetshow. Met een lach (Kermit) en een traan (Fozzie), lekker simpel (Chef), met de nodige dosis schoonheid (Miss Piggy), losgeslagenheid (Animal), onzekerheid (Beaker) en natuurlijk een hoop criticus-jes (Statler&Waldorf). We trekken vaak een heel drama uit de kast als dingen anders lopen dan verwacht en zelfs ook wanneer het gewoon gaat zoals we hadden gehoopt. We zijn dol op Muppets. Op drama. We switchen, zonder met onze ogen te knipperen, van slachtoffer naar aanklager, zo hop, in de redderstand en weer terug. Overal vinden we wat van, hopend op iets anders, zoekend en soms vindend om dan vooral heel hard weer door te zoeken.
Het kan zoveel simpeler. Leven. Lachen om jezelf, om wat je doet, om hoe belachelijk je je soms gedraagt (en dat dan óók nog eens zelf in de gaten hebt), om wat je vindt, zegt en doet. Hoe serieus neem jij het leven? Moet je altijd gelijk of het laatste woord hebben? Moet je er zijn voor anderen omdat het anders allemaal uit de klauwen loopt? Of mogen dingen ook gewoon eens lekker mis gaan? Met een traan… en dan weer die lach?
Zeg ik nu dat je overal om moet lachen en nooit eens serieus moet zijn? Nee hoor. Misschien helpt het alleen om óók eens op een simpele manier naar het leven, en alles wat daarbij hoort, te kijken. Het filmpje dat ik bij deze post plaats in daarvan een voorbeeld. Ik had er nog drie dagen aan kunnen zitten knutselen, punniken en net zo lang door kunnen zoeken tot ik ontdekt had waarom dat beeld nou zo achterlijk klein werd ineens. Heb ik niet gedaan. Omdat de boodschap daarmee nog duidelijker wordt. Hou het simpel. Er zijn al zóveel ingewikkelde dingen. Laten we die lekker in een museum laten (bij voorkeur op de Mummy-afdeling) en ons eens lekker gaan ont-wikkelen. Uitpakken dat gevoel, kijken wat er komt. Levert veel meer op dan leren, begrijpen, zoeken. En of het beeld nou groot of klein is, je snapt hem vast wel. En anders zet je je bril maar op.
Het filmpje speelt zich (grotendeels) af in het theater waar we over twee weken onze Mens, durf te leven-Theaterdag geven. Dat klinkt misschien heel groot, spannend, eng wellicht zelfs. ‘Theaterdag’. Don’t worry. Het heet alleen zo omdat het toevallig een hele dag is. In een Theater dus. Kijk maar eens naar het filmpje. Dan zie je dat het eigenlijk gewoon simpel, gezellig en laagdrempelig is. Net als wij. Je eigen Muppetshow. Als je wil kan je nog met je eigen Muppets in gesprek ook. Super-simpel.
Op 21 september zijn we ook echt nog wel serieus hoor… dan laten we ook bij jou de Kwartjes vallen die jij op dát moment zo goed kunt gebruiken. Je kunt lekker in het donker op je stoeltje zitten, om het daar te ervaren. Luisteren, kijken, voelen, misschien zelfs ruiken (zo dichtbij staan we dan namelijk) en proeven (heerlijke koffie, thee èn lunch, zijn inclusief!). Niet groot, niet spannend en zéker niet eng (als je bang bent in het donker kom je gewoon lekker dicht bij ons zitten, wij geven licht genoeg 😉 )
Het kost geen drol (25 euro pp voor een hele dag en dus die koffie, thee, lunch èn een boek) en je gaat er voor de rest van je leven iets aan hebben. Anders kijken naar het Leven. Met meer lol, rust en ontspanning. Nou, meer kan ik er niet van maken. Als het filmpje en deze tekst je niet overtuigen: laat dan maar. Blijf lekker ingewikkeld doen, helemaal goed 😉
Tot de 21ste. Beslis wel snel, de kaartverkoop sluit op 17 september en er zijn nog 10 kaartjes. Tot vanzelf!
Dikke liefs,
Naath (ook namens Jeroen)