De laatste dagen ervaar ik meer en meer weerstand in mij op de groeiende polarisatie binnen de maatschappij. Het kan een jeukwoord voor je zijn maar ik ervaar het echt zo.
Extreme plussen en minnen recht tegenover elkaar. Zo hard uithalend naar elkaar dat de extremen elkaar met de dag inhalen. Snoeihard, onmenselijk en in woord met zoveel haat ook.
Integratie, boerkaverbod en tv uitzendingen zijn voer voor de meest extreme uitingen. In het verkeer, bij de kassa of langs de sportvelden is het ook al ‘gewoon’.
De vuilbak die Twitter heet spant dan de kroon. Als wat daar getikt wordt echt zou zijn dan hebben wij in Nederland een groot groot probleem om een ‘samenleving’ te kunnen zijn.
In de rest van de wereld ervaar ik niet anders. De mate van strijd bij afwijkende meningen en visie neemt dagdagelijks toe. Mensen die landen besturen, eenheid zouden moeten uitstralen, staan lijnrecht tegenover elkaar. Maken elkaar verbaal af en schofferen elkaar het land uit. Dat zijn de leiders van landen?!? Hoe dan?
Het wordt steeds erger. Omdat normale meningsuitingen geen effect blijken te hebben wordt het gerichter, persoonlijker en steeds agressiever. Ik kan, ik wil dit niet meer ervaren. Nieuws en sociale media kijk ik van weg. Interesse ja, polarisatie nee.
Ik heb zeker ook een mening, die deel ik graag. Deel. Delen gebeurt met overeenstemming. Met anderen die interesse hebben in mij en ik in hen. Waarbij je leert van elkaar en over elkaar. Om vervolgens mijzelf nog beter te leren kennen.
Zodat ik bij een volgende nog beter kan aansluiten of weet dat ik wellicht niet pas bij hem/ haar. Dat zie ik als waardevol in discussies. Leren om samen beter te worden in het creëren van wat dan ook. Iets wat toevoegt in plaats van afbreekt.
De algehele tendens is om elkaar zo snel als mogelijk af te kraken. Te breken. Daar wil ik niet aan mee doen.
Ik stap uit de strijd. Ik kies voor acceptatie. Wil je strijden met mij? Over jouw mening of waarheid: je wint nu al. Het is goed. Het is van jou en je mag het houden. Koop een taart en ga het vieren.
Ik ben absoluut geïnteresseerd in jouw waarneming, alleen zonder dat je mij hoeft te overtuigen dat dat DE waarheid is. Ik zie en hoor je ook zonder dat gevecht van jou. Waar ik wel interesse in heb is het jou leren kennen, zodat ik er wellicht iets aan heb. En vice versa.
De wereld beter maken door samen te doen wat goed voelt in plaats van wat waar moet zijn. De waarheid is nooit gelijk voor iedereen. Die is echt en 100% alleen waar voor jou, voor mij en voor wie dan ook.
Eenheid creëren in plaats van verdeeldheid. Die samen leving wil ik en daar ga ik aan werken. Ik kies hier heel bewust voor. De strijd leg ik weg. Het is goed.
Zoals alles en iedereen goed is.
❤