Man, huis, kinderen, hond, twee vakanties per jaar, leuke baan. Ja. Blijkbaar is dit het dan. Ben je gelukkig? Mwah. Het zou natuurlijk wel moeten. Niks te klagen. Alles loopt zoals het moet. Hypotheek is geregeld, levensverzekering en pensioen ook en de kids gaan lekker op school. Je bent gezond. Ook heel belangrijk.
Maar die vraag… ben je gelukkig…?
Kan je daar volmondig ja op zeggen?
Als het antwoord écht, vanuit je buik, je gevoel dus, ‘JA!’ is... gefeliciteerd!
Of… Komt de ja uit je hoofd? Zegt je buik wat anders?
Is er een kriebeltje? Een zachte ‘nou.. niet helemaal’…? Of … ‘ik weet het eigenlijk niet eens. Wat ben, en wat wíl ik nou eigenlijk?’ Misschien vind je dat dat er nu eenmaal bij hoort. Het kan niet altijd feest zijn. En bij je broer thuis gaat het écht slechter. Er zijn mensen die ziek zijn, ontslagen of… en jij zou dan gaan lopen zeuren?
Wat als jij het nou gewoon waard bent om gelukkig te zijn? Als jij mag weten wie je bent en wat je wil. Hoe zou dat zijn?
Het is heel simpel. Geloof het maar. Leven. Dúrven leven.
Lukt het nog niet helemaal?
We zijn er.
Echt.