De race van je leven… Remmen!

Dat vraagt waarschijnlijk om wat context. Snap ik, komt ie.
 

Wij racen dagelijks door ons bestaan. Snel sneller snelst. Als een echte Max over het circuit. Het vraagt dat wij scherp zijn en zeker blijven. Vaak met de dag scherper moeten zijn. Adrenaline aan en gaan. Zo hard als we kunnen naar succes. De hoogste trede. Dood of de gladiolen.
 

Prima als je dat wilt. Maar niet zo prima als je anders wilt maar het (nog) niet lukt. Je hebt er wellicht al heel veel aan gesleuteld. Je banden gewisseld en benzine moeten toevoegen maar echt anders werd het resultaat niet.
 

Let op, ik leg mijn blik hierop uit.
 

Of het nu ‘anders denken’, ‘omdenken’, ‘mindset’ of ‘bij, in of opdenken’ heet… het is en blijft denken. Hoofdzakelijk hoofdzaken.
Trucs, tips en tools om anders te doen dan je voorheen deed. Om een betere uitkomst te hebben dan voorheen.

En toch weer niks echt anders. Je hebt ander jasje maar wel datzelfde onrustige gevoel. Je hebt ook steeds hetzelfde gedaan.

 
Huh? Wat? Nee toch? Jawel! Anders krijg je niet steeds dezelfde uitkomst.
 

Neem dat circuit. Aan het eind van het rechte stuk gaat de bocht rechtsaf rijdt.
 

Lichten gaan uit en gaan!
 

Of je nu andere routine, met een ander stuur of zelfs met een andere auto rijdt… je gaat toch echt nog steeds aan het eind naar rechts. Je rijdt meer gefocust op je nieuwe denkwijze of mindset. Je komt dus op een andere manier tot de finish maar die is nog steeds hetzelfde. Resultaat: niet echt anders dan voorheen. Tijdelijk wel, want de manier is anders. Maarrrr….
 

Het hoofd (denken) heeft wel nog steeds het stuur (doen) dus krijg je dezelfde uitkomst. Op basis van verleden (ervaringen) of toekomst (verwachtingen). Het rondje is niet anders, jouw rondje lag er al, verwachte jij ook en kreeg je dus.
 

Wat als je je buik eens laat sturen? Dat deel van je lijf wat je wellicht nog nooit hebt, of te weinig, gebruikt. Waar zou je dan uitkomen?
 
Wellicht hetzelfde maar zeker weten doe je het niet. Je hebt het nog nooit zo gedaan.

Dat is exact wat ons tegenhoudt om het te doen. Het stuur los te laten. De angst voor het onbekende. Zonder controle te gaan rijden.
Niet te racen maar te gaan touren. Meer ervaren dan alleen de race, tegenstanders en het asfalt. Nieuwe ervaringen maken.

 
Ons buikgevoel (het ervaren) kent geen verleden of toekomst. Daarom weet je nooit waar je uitkomt en begrijp je het niet (hoofd). Wat het wel doet; ons laten weten wat goed voor onszelf is. In die manier ontbreekt het ons aan houvast (uitkomst). Houvast die ons normaal gesproken als vanzelf over het circuit liet gaan. Maar dat wilde jij niet meer.
 

Alleen is het die angst die ons verlamd om echt anders te kiezen. Om alleen achter te blijven of om al laatste te eindigen. Waardoor wij toch weer vol gas geven als de lichten uitgaan. Toch weer naar rechts gaan en voor ‘vertrouwd’ kiezen.
 

Wat als je minder gas zou geven? Bewust. Minder snel bij de start weg. Je wordt zeker ingehaald. Wellicht voel je angst dat anderen op je knallen. Die angst mag er zijn. Zeker. Het levert ook veel op.
 

Wat het oplevert is dat er ruimte komt. Je gaat een keer niet met zn allen door bocht 1, met het risico op een crash. Je hebt meer overzicht, meer ruimte om te sturen. Meer keuzes.
 

Wat als je zelfs een keer bewust achteraan zou starten? En zelfs, zelfs eens zou remmen? Je ziet iedereen nog, je bent niet helemaal alleen. Je rijdt wel laatste maar alles gebeurt op een afstand. Als ze crashen dan kan jij er wellicht omheen of op tijd stoppen.
 

Bocht 1 wordt een nieuwe ervaring. Opeens zie je alles naast de baan. Je ziet de zon, de vlaggen die wapperen en de mensen die lachen en juichen, voor jou. Je lacht, je voelt je relaxed in je auto. Je tourt richting bocht 1, geheel bewust van alles en iedereen.
 

Opeens, geheel onverwacht zie je dat je niet alleen rechts kunt aan het eind, maar dat er linksaf ook een weg ligt. Die had je nog nooit gezien. Waar zou die heen gaan? Zou dat de weg zijn? De weg die het eindelijk wel eens ECHT anders maakt?
 

Deze weg is jou nooit eerder opgevallen. Hier heeft nog nooit iemand bij stilgestaan. Iets aan die weg trekt jou enorm. Het is wel een weg die met de fiets gedaan moet worden. Hier moet je voor uit je raceauto stappen. Lukt dat met die snelheid?
 

Ja! Voor jou nu geen enkele moeite meer want je was gaan remmen. Je stond al bijna stil.
 

Remmen had jou nog nooit zoveel opgeleverd als nu. Je kan nu echt anders gaan doen. Of jij het doet is aan jou. Jij wint hoe dan ook. Wat je hebt gewonnen? Een keuze: Race ik naar mijn hoofd of rem ik naar mijn gevoel.

 
Wat je ook kiest, alles is goed.
Geniet ervan!

Jeroen