Ik hoorde haar al schreeuwen toen ik de AC-tion binnen liep. Woest klonk ze. Ze hield een ‘preek’ en gebruikte woorden waardoor ik zelf al de neiging kreeg een flesje extra zeep te kopen om plaatsvervangend mijn mond te kunnen spoelen. Ze eindigde met “als je maar weet dat je oma hier echt heel, héél veel verdriet mee doet. Je bent gewoon niét-opgevoed!” (Over wie zegt dat nou eigenlijk iets, beste mevrouw”?)
Dus.
Er werd een 3-jarige ongeveer uit een winkelwagen de winkel in gegóóid, want ze “was helemáál klaar met hem!”
Het jongetje (zijn achternaam weet ik inmiddels omdat ze die vervolgens een kwartier lang door de winkel bleef gillen omdat hij weigerde terug te komen naar dat, inmiddels lege, winkelwagentje) deed precies wat ik zou doen als ik hem geweest was. Hij dacht: de groeten! en bleef op veilige afstand van oma en haar gemopper.
Nu weet ik natuurlijk niet wat er aan dit alles vooraf ging. Misschien gebeurde dit dagelijks en had hij met zijn 3 jaar echt iets vreselijks gezegd of gedaan (waarbij ik me dan weer even niet kon bedenken wat er erger kon zijn dan wat er met uit haar mond kwam). Ik weet wél dat wat er nu gebeurde totaal niet het dát bereikte waar oma kennelijk op hoopte. Hij ging zich niet beter gedragen, laat staan luisteren!
Het ergste vond ik dat oma haar eigen frustratie als een mega-aap bij haar kleinzoon dropte. Gelukkig had hij het zo te zien niet eens door, maar ergens, diep van binnen, zal hij het opslaan. En als hij maar vaak genoeg hoort dat hij de ander verdriet doet en onopgevoed is dan gebeurt er iets. Ik zie het maar al te vaak bij heel wat grotere mensen die ergens een heel groot lek op hebben. En dat is: Vertrouwen. Vertrouwen in zichzelf, maar ook in anderen.
Stel je voor dat je de dingen zoals deze oma ze, waarschijnlijk compleet onbewust en vást ergens goedbedoeld, over haar kleinzoon uitkotst, geregeld hoort. Wat doet dat met je vertrouwen? Wat leer je ervan? Hoe ga je om met anderen als de aap altijd bij jou gedropt wordt? Nou ja… Wij zien het resultaat ervan heel vaak aan onze eettafel zitten.
Ik hoop dat deze kleine jongen heel veel andere mensen om zich heen heeft die hem vertrouwen kunnen geven. Die bij zichzelf te rade gaan wanneer zij zich aan hem irriteren en dáár iets aan doen ipv hem daarvoor verantwoordelijk te maken.
Apen zijn leuk in de Apenheul. Daarbuiten maken ze meer kapot dan sommige mensen door hebben.
❤
Recente reacties