“Je kúnt ook gewoon zeggen: Stom! Er even bij stilstaan en daarna weer door!” Ze kijkt me vol ongeloof aan. “Ja tuurlijk.. Ik laat het er toch niet zomaar bij zitten als iemand zo tegen me praat? Moet ik daar schijt aan hebben dan? Ik wil begrijpen waarom iemand zo doet!”

En precies dat is nou de clou! Natuurlijk mag je je grenzen aangeven. Heel gezond zelfs. Maar er vervolgens van alles mee moeten… dat is iets anders. Hoeveel van je tijd besteed jij aan het willen begrijpen van anderen? Aan je ‘aangevallen’, ‘gekwetst’ of ‘onbegrepen’ voelen? De ander doet iets en blijkbaar moet jij daar iets mee of moet het ‘iets’ met jou doen. De schuld van die ander dus. Fijne aap.

Als je dáár nou eens mee ophoudt… wat een tijd en energie zal dat je opleveren!

Je gaat de ander namelijk nooit begrijpen. Je kunt voelen wat het met jou doet en daar iets mee doen en that’s it! De ander doet wat hij doet en jij kunt door met je leven. Met het núttig besteden van je tijd.

Als jij nu zou weten dat je nog 1 week had… zou je je dan echt ook nog maar íets aantrekken van wat een ander zegt of doet? Of mag je dan eindelijk je hart eens gaan volgen en genieten van iedere seconde die je hebt? Probeer het eens, leeft echt een heel stuk relaxter! 🙂 Zij gaat het proberen! Doe je mee? Enjoy!