“Het is een eigenwijs team. Iedereen weet het beter dan de ander. Een soort van 8 kapiteins op 1 doelloos dolend sloepje.” Het lijkt een mooie omschrijving van wat ik in het team zie gebeuren. Niemand luistert naar de ander, iedereen doet maar wat. Dat betekent onrust op de groep. Vooral bij de bewoners. Ze weten niet goed wat ze aan hun begeleiders hebben. Hoewel.. Ze hebben inmiddels prima door bij wie ze iets wél, en bij wie ze iets niet voor elkaar krijgen. “Ze krijgen het op de een of andere manier tóch altijd voor elkaar bij een ‘nee’. Dan gaan ze gewoon naar een ander.”
Ik geef het voorbeeld uit mijn eigen kindertijd. Stel: Van mijn vader kreeg ik altijd dat snoepje dat mijn moeder verboden had. Totdat ze er samen achter kwamen.. Gebeurt vast dagelijks ook nog in heel veel gezinnen.
De oplossing? Het team samen laten delen hoe ze kijken naar de situaties waarin ze worden ‘uitgespeeld’. Dat is in het begin lastig. Tot ik precies weet wie waarvoor staat. Daarmee zijn het ineens geen kapiteins meer maar MENSen met allemaal een andere rugzak aan ervaringen. Eigenwijsheid wordt vanzelf eigen wijsheid. We gaan samen kijken naar wat er nodig is. En ook naar wie dat het beste kan. Leuk, en simpel! En zo werd het sloepje alsnog een op juiste koers varend schip !
Ik geef het voorbeeld uit mijn eigen kindertijd. Stel: Van mijn vader kreeg ik altijd dat snoepje dat mijn moeder verboden had. Totdat ze er samen achter kwamen.. Gebeurt vast dagelijks ook nog in heel veel gezinnen.
De oplossing? Het team samen laten delen hoe ze kijken naar de situaties waarin ze worden ‘uitgespeeld’. Dat is in het begin lastig. Tot ik precies weet wie waarvoor staat. Daarmee zijn het ineens geen kapiteins meer maar MENSen met allemaal een andere rugzak aan ervaringen. Eigenwijsheid wordt vanzelf eigen wijsheid. We gaan samen kijken naar wat er nodig is. En ook naar wie dat het beste kan. Leuk, en simpel! En zo werd het sloepje alsnog een op juiste koers varend schip !
Recente reacties