Kaal

De muren grauw

Grijzig

Met vlekken

Van wat er ook maar

Tegen de muren is

Blijven plakken

Na het gooien

 

De vloer

Leeg

In de hoek een matras

Op de grond

Zonder kussen

Zonder laken

Hard plastic

 

Afgesmeerde plekken

Waar ooit

De pijp van

De waterleiding zat

De wasbak

Heeft hij

Eraf gerukt

 

Alles is kaal

Leeg

Kil

Koud

Hard

Zelfs zijn hoofd

En zijn ogen

 

Zijn hele wereld

Is hier

In deze

Lege

Kale

Ruimte

Zijn ‘appartement’

 

Hij woont hier

‘Leeft’ hier

Alleen

Omdat iedereen

Te eng

Te spannend

Te onvoorspelbaar is

 

Mensen snapt hij niet

Hun woorden

Hun blikken

Hun boodschappen

Het klopt niet

Hij voelt ze niet

Kent ze niet

 

Iedere week

Nieuwe gezichten

Nieuwe stemmen

Nieuwe plannen

Niet te volgen

Niet te begrijpen

Doodeng

 

De een kletst

De ander kijkt

Of lacht

Is bang

Schrikt

Aarzelt

Vlucht weg

 

Zijn ze bang

Voor hem?

Voor zijn

Kleine, kale wereld?

Zijn lege blik?

Zijn kille ogen

En kale hoofd?

 

Zij zijn bang

Terwijl hij

Niet meer durft

Niet meer wil

Niet meer kan

Omdat hij zelf

Doodsbang is

 

Bang voor hen

Voor geluiden

Voor alleen zijn

Voor zijn harde bed

De nacht

Helemaal alleen

Achter slot

 

Hij sloopt

Hij gilt

Hij gooit

Hij bijt

Hij zwijgt

Hij leeft

Leeft hij?

 

<3

Naath