Het gebeurt nog geregeld. Een Kwartje dat valt. Ook bij mij. (Ben ik zomaar toch ook maar gewoon een mens 😉 ) Vanmorgen nog.
Aanleiding was het me genegeerd voelen. Ik stuur berichtjes, krijg geen antwoord. Ik bel, er wordt niet opgenomen. Ik zeg of vraag (altijd liefdevol!) iets, er wordt niet geluisterd of gereageerd.
Het is voor nu even niet belangrijk meer details te geven. Ik mag namelijk, zoals bij ieder gevoel, bij iedere angst, vraag, of irritatie altijd bij mezelf beginnen. Waarom raakt het mij überhaupt, genegeerd worden? De ander wil blijkbaar niet reageren. Dat mag. Wie ben ik om dat dan wel te verwachten?
Het woord negeren betekent letterlijk; ‘geen aandacht geven aan’. En daar was het Kwartje dan ook. Als iemand een ander negeert geeft hij of zij geen aandacht aan die persoon. Aandacht staat (voor mij) vooraan als we het hebben over ‘Ervaren’. Je bent dan met je zintuigen, je gevoel, alles om je heen even 100% aanwezig, hebt er aandacht voor en daarmee gaat vanzelf je hoofd even ‘uit’.
Aandacht voor wat er nu, hier, is, dát is voor mij Ervaren. Zonder te ervaren wat er bij je gebeurt kan je ook niet delen wát je ervaart en al helemáál niet dóen wat je ervaart en deelt. Die stapjes: ervaren, delen, doen… die komen ieder moment, bij alles wat ik (maar ook jij!) doe terug. Als die drie zijn opgelijnd, met elkaar kloppen, dan zal iedereen je begrijpen, onvoorwaardelijk accepteren en dan is er niets onduidelijk. Heerlijk.
Maar wat gebeurt er nu als je iets of iemand negeert? Dat ene signaaltje, gevoel, hintje van binnenuit? Of die ene persoon die je misschien wel een enorme spiegel voorhoudt? Je hebt er geen aandacht voor en daarmee is ook direct het ervaren, delen en doen foetsie. Eigenlijk ontneem je jezelf de kans op dat gevoel van onvoorwaardelijk geaccepteerd worden, begrepen worden.
Negeren sluit de deur naar begrip en verbinding. En precies dát is wat mij zo raakt. Ik hou van verbinding. Van onvoorwaardelijkheid, openheid, zuiverheid. En mijn hele ‘systeem’ weet nog niet zo goed hoe het moet omgaan met voorwaardelijkheid, geslotenheid, niet mógen ervaren en delen. Is dat erg? Iets in mij zegt ‘nee’. Want het maakt mij mij dat ik juist die verbinding wil. Ik wil met niemand ruzie, ik vecht niet meer en ik wil alleen maar open, eerlijk en ‘samen’ ervaren.
Als je me wil negeren: ga je gang. Ik snap het en zal het accepteren. Vind ik het jammer? Ja. Want je mist iets heel moois en belangrijks door dat te doen. Niet alleen mij… maar vooral ook: jezelf, met al je Ervaringen.
<3
Naath