“A monster, a monster, I’ve turned into a monster… and it keeps getting stronger”. Ik zing het keihard mee in de auto en weet iedere gitaarrifje en drumtikje feilloos mee te pikken. En BAF. Daar valt ie. Die zin gaat écht over mij.

Er was iets waar ik tegelijkertijd tegenop keek en op hoopte. Omdat het duidelijkheid zou gaan geven, hoe lastig die duidelijkheid misschien ook zou blijken te zijn. Naarmate het langer en langer duurde voordat het echt zo ver was begon ik er meer en meer tegenop te zien. Van een dwarsliggend keelpropje ontwikkelde het zich tot maagsteen en daarna werd het groter en groter. Spanning, angst en weerstand.

Als ik in slaap wilde vallen begon het gekakel in mijn hoofd. Uiteindelijk werd het een soort zevenkoppig monster. Steeds als ik er niet aan wilde denken en er een kop af wist te slaan door afleiding te zoeken of het te bagatelliseren (of belachelijk te maken) kwamen er voor die ene kop gewoon nog veel meer in de plaats.

Ik ging ermee in gevecht, met het monster. Ik wilde het niet en het mocht er niét zijn. Ik werd van binnen zélf een nog groter monster dat ging vechten, ruzie zoeken en overal alleen maar die monsterkoppen wilde wegslaan en ze net zo hard weer aan zag groeien. Het monster IN mij was sterker dan ooit.

Lijdt men niet het meest, door het lijden dat men vreest? Een uitspraak die hier voor mij een op een bij past. In plaats van het te accepteren, omarmen en vol aan te kijken had ik het groter en groter gemaakt. En ik zat er zó middenin dat ik het niet eens door had.

Uiteindelijk, toen het zo ver was, bleek het een fata morgana. Niks zeven koppen. Niks lijden. Niks aan de hand. Ik kon er achteraf gelukkig zelf om lachen en daarmee was POEF de hele luchtspiegeling, onzekerheid en angst in een klap weg. Zonder zwaard, zonder toverstaf. En het monster in mij? Dat is er nog. Een soort muppets-monster. Animal achter de drums. Want een lekker liedje blijft het. En stuurdrummen haalt me heerlijk weg uit mijn hoofd. Zonder denken geen monsters en lijden ook 😉

Herken jij het? Iets zooo groot maken dat je zelf een monster wordt? Is het monster dat je vreest wel écht? Kijk er zo maar eens naar. Is het monster in jou misschien ook meteen die muppet. Veel leuker, toch?

Naath