Dit is voor alle mensen die er voor een ander zijn. Voor de verpleegkundigen, zorgverleners. Voor de politieagenten en brandweervrouwen en mannen. Voor de juffen en meesters. En verder voor ieder mens.

Elke dag sta je op en weet je dat je er gaat zijn, zijn voor anderen. Omdat jij voelt dat daar leven de prachtigste dingen creëert. Van een glimlach tot een knuffel die vertrouwen geeft. Daar waar alles er mag zijn. De donkerste schaduwen en het meest oogverblindende licht vullen jouw dag. Het leven is om jou heen. Overal waar jij bent laat het leven haar gezicht zien.

Jij laat al die anderen zo ogenschijnlijk mooi toe in jouw leven. Samen leven en er voor elkaar zijn. Je redt in vele gevallen zelfs letterlijk levens door er te zijn. Voor die ene of die hele groep die jou op dat ene moment kunnen gebruiken.

Jij laat zien dat mens-zijn moeiteloos kan, elke dag weer. Op gevoel handelen en innerlijk absoluut zeker weten wat jij de ander kan bieden. Soms voorwaardelijk, vaker nog onvoorwaardelijk. Je vraagt er niets meer voor terug dan een zekerheid om dit leven te kunnen blijven delen.

Helaas is jouw ideale invulling van samen leven steeds moeilijker om te delen. Meer en meer moeite wordt er gedaan om die moeiteloze wijze van jou te dwarsbomen. Er zijn wordt lastiger en lastiger omdat je van je gewenste plek moet.

Je wordt gedwongen om je rug te keren, weg van de mens(jes) waar jij er elke dag zo graag voor bent. Zij die jouw aanwezigheid zo goed kunnen gebruiken. Papieren binden je handen vast en de geschreeuwde opdrachten laten jou hun stemmen niet meer horen. Ruis laat je wankelen op je sterke benen.

Jouw simpele manier van mens zijn, die prachtige basis kwaliteit om leven te geven, wordt van je af genomen. Moeite doen is het nieuwe zijn. Zorgelijk toch?

Er zijn gaat voor jou moeiteloos en dat maakt jou als mens zo bijzonder mooi. Je voelt je niet bijzonder, want voor jou is dit normaal. En gelijk heb je. Je bent mens, van nature. Je inspireert, motiveert en stimuleert. Mij zeker, om de mens in iedereen weer naar boven te brengen. Alle rollen, maskers en belangen weg te wrijven. Met diezelfde liefde die jullie elke dag een ander geven. Ik loop mee, in verbinding en samen.

Ga nooit weg, blijf er alsjeblieft. Voor iedereen die het jou niet duidelijk meer kan vertellen vraag ik je te blijven. Aanwezig, echt en vol vertrouwen. Blijf stralen, blijf staan en weet dat er vele vele van ons mensen weten dat jullie ‘de echte leiders en helden’ zijn.

Leve jullie leven! Leven, jullie leven… echt!

 

Jeroen