Terug in de auto
Mogen de raampjes open
Allemaal
De radio blijft uit
De telefoon
Staat weer
Op stil
Hij voelt
de vermoeidheid
Tot op het bot
Zijn ogen
Branden
Zijn mond
Droog
Rotonde
Hard sturen
Te hard
Zijn hart
Slaat op hol
Zweet overal
Drijfnat
Ineens
Komt het binnen
Het verdriet
Van de mensen
Waarmee hij vandaag
In gesprek
Was
Snapt hij het
Voelt hij het
Weet hij het
De tranen
De pijn
De angst
Van hen allemaal
De vreemde in de binnenspiegel
Kijkt hem vragend aan
Wie ben jij?
Dit is niet
Wie hij is
Het is een jasje
Een stropdas
Een rol
Hij is het zelf niet
Niet zoals hij thuis
Emma verschoont
Om haar lacht
Voor haar zorgt
Zichzelf is
Wie wordt hij
Zodra hij
Daar naar binnen stapt
Een ander
Een masker
Een ‘titel’
Mijheer U
Wat gebeurt er op zo’n moment?
Wat verandert er?
Is dit dan dat ‘leven’
Dat hij zo graag wilde?
Waar is het
Genieten
Gebleven?
Iets kriebelt
Iets knaagt
Iets trekt
En duwt tegelijk
Wat is dit?
Wat doet hij?
Wat wil hij?
Hij weet het
Diep van binnen
Hij mag zijn
Zoals hij thuis is
Gewoon zichzelf
Zonder pak
Zonder das
Zo mag hij ook
Met pak
Met das
Met telefoon zijn
Papa en manager
Is één en dezelfde
Gewoon MENS
Hij neemt het besluit
Masker af
Vanaf vandaag
Gaat het anders
Mag hij voelen
Mag hij delen
Mag hij Zijn
Waar hij ook is
Wanneer
Met wie
Hoe
Wat
MENS
Zijn
<3
Naath
Recente reacties