En dan… word ik ineens zomaar weer ‘egoïst’ en ‘egocentrisch’ genoemd. Liefdevol hoor. En met vooraf al excuses erbij. Maar toch. Het staat er wel. Mmm… Kak. Wat nu? Ik heb die woorden een tijd terug bijna dagelijks gehoord. Ik luisterde er ook naar. Echt. En ik onderzocht op die momenten ook bij mezelf: ‘Klopt dit nou? Hebben ‘ze’ gelijk?’
Nee. Ik herkende het niet. En nu weer niet. In de Van Dale staat bij het woord ‘egoïst’: “Iemand die alleen aan zichzelf denkt”. Ik zou dan dus alleen maar aan mezelf denken. Bijzonder. Op basis van wat concludeert ‘men’ dat dan eigenlijk? Op wat zij zien, horen, lezen? Hoe weten ze dan precies waaròm ik iets doe of deel? De meeste dingen deel ik überhaupt voor anderen (anders hoef ik ze niet te delen) en de dingen die ik doe zijn in 99 van de 100 gevallen óók nog steeds voor een ander. Misschien heb je het al eens eerder gelezen, maar ik ben toch ècht die vrouw die in haar eigen top 34618 op de laatste plek stond. Inmiddels wat hoger, maar geloof me: de ander gaat nog best een keer of 135 per dag voor.
Egocentrisch dan. Nog zo’n mooi woord. “Een verminderd vermogen om zich in een ander of diens standpunten of gevoel te verplaatsen (empathie). Het gevolg is dat de persoon zijn eigen visie en belangen centraal stelt en er vaak van uitgaat dat zijn visie ook de visie van anderen is”. Nu moet ik even grinniken. Verminderde empathie… keej… Waar komen dan toch die slapeloze nachten waarin ik me vooral zorgen maak om anderen, de 1-op-1-sessies waarin ik meehuil, meevoel en spiegel en de visualisaties waarmee mensen weer gaan ervaren wie ze diep van binnen zijn en vooral: wat ZIJ willen, vandaan?
Nee hoor. Deze twee woorden passen niet bij mij. Oók niet als ik een keer WEL voor mezelf een werk- (want ik ga zeker ook aan mijn volgende boek beginnen als ik daar ben!) vakantie boek. Na al het harde werken, het altijd maar tijd, aandacht en geld besteden aan anderen is het nu eens mijn beurt. Omdat ik het verdien. Het waard ben. En omdat ik er, als ik deze mogelijkheid pak om mezelf weer op te laden, weer helemaal voor mijn lief, de kinderen en ja: ook voor jou, kan zijn. Eigenlijk doe ik dit dus gewoon heel sociaal en empathisch voor jullie 😉
Gisteren luisterde ik, toen ik in totaal bijna 6 uur in de auto zat om gezellig bij te kunnen kletsen met familie en de kids, in mijn eentje in het donker op die lange A1 naar een fijn stukje cabaret. Harrie Jekkers, die ik natuurlijk zo goed ken van ‘ik hou van mij’ (“Wie van zichzelf houdt die geeft pas echt iets kostbaars als ie ‘ik hou van jou’ tegen een ander zegt”), zong een liedje over ‘Ikke ikke ikke’. Over hoe je je Ikke-ikke kwijt raakt als je ouder wordt. En dat terwijl je eigenlijk zo graag je Ikke voorop wil blijven zetten. Ook als je volwassen bent. Het raakte me. Omdat ik zoveel mensen ontmoet die hun (vrije) Ikke echt niet meer kunnen vinden. Gelukkig mogen wij ze daar weer bewust van maken en lopen ze bijna allemaal de deur uit met hun opnieuw hervaren Ikke in hun hart. Jeeej!
Wat maakt het nou zo moeilijk om eerst te kijken naar die Ikke? Naar wat JIJ echt wil? Waarom zou je niet méér doen van wat JIJ wil omdat anderen dan ook hun hart gaan volgen? Zodat ook zij gaan doen wat zij het allerliefste willen? Als wij iets NIET doen omdat we denken dat het beter is om die tijd, die energie, dat geld aan anderen te besteden (onze kinderen, familie, vrienden, huisdieren) wat leren we die ander dan? Ontdekken zij dan hoe ze voor zichzelf kunnen zorgen, hoe ze zelf kunnen bepalen, zelf ook kunnen LEVEN (zonder ons?). Zijn we daardoor bang dat we misbaar worden? Dat anderen ook zonder ons op eigen benen kunnen staan?
Grappig hè… daar hoeven we helemaal niet bang voor te zijn. Het IS namelijk gewoon al zo! J NIEMAND heeft jou nodig. En dat besef… dat is doodeng en bevrijdend tegelijk. Jij hoeft niet te helpen, te redden, te zorgen. Niet voor anderen. Wel voor jezelf. En dan is het heeeel fijn dat er mensen zijn om van te houden, mee te lachen, te genieten en verbinden. Dan is het aanvullend. Dan is Ikke plus Ikke ECHT wij!
Voelt het voor jou anders? Ook he-le-maal prima! Ik ga je namelijk niet zeggen wat je moet doen of vinden. Dat mag je helemaal zelf doen! Met jouw eigen Ikke. Heel veel plezier.
<3
Naath
Recente reacties