Het brandende gevoel zit al direct achter mijn ogen. Door één zin. Eén vraag. De tranen komen, maar ik vecht er nog even tegen. “Misschien komt het wel door dat lekkere, wat zwaardere, biertje” grap ik, om er maar niet aan toe te hoeven geven. En dan stroomt het. Zowel van buiten, langs mijn wangen en mijn kin, als van binnen. Van mijn tenen naar mijn kruin. Een enorme dankbaarheid en flow tegelijk. Want hij klopt zo! DE vraag!
Vrijdagmiddag. Na een heerlijke wandeling rijden we, puur op gevoel, richting een restaurantje om samen te lunchen. De kap omlaag, dreigende regenwolken aan de horizon. Links, rechts, nog een keer rechts… Zomaar, willekeurige afslagen omdat daar een mooie boom staat, of daar de zon zo mooi nog net langs de wolken piept, of er een mooi Pippi-Langkous-paard staat. Niet nadenken, hetzelfde blokje rijden toegestaan, net als vier keer de rotonde nemen. Ineens is daar een pannekoekenhuis. Mmm… daar hebben we zomaar ineens zin in!
We stoppen, laten de kap open omdat we een risicootje zeker niet uit de weg gaan en stappen uit. We worden gastvrij binnengehaald en krijgen een tafeltje bij het raam. Het is warm, gezellig en tijd voor bier bij de pannenkoek. Er is een heus ‘bier-menu’. Een kaart met de nodige herfstbokjes, witbieren en triples. Ineens valt ons oog op een bierkaart waarop een verzameling bieren staat met geweldige namen. Namen die ons inspireren en mij zelfs een traantje laten wegpinken. Om bier? Nee… om de vraag voorop de bierkaart.
Daar staat ie. De vraag der vragen. De vraag die perfect past bij wat wij doen en bij ons motto (‘Mens, durf te leven’). De vraag luidt: ‘Welk leven kies jij?’ Op de bierkaart kan je kiezen tussen: Nieuw leven, Wild leven, Dorps leven, Lang zal ze leven, Dubbel leven en… Zwaar leven. Ik kies meteen, als grap, voor de laatste. “Doet u mij maar een zwaar leven”.
Op het moment dat ik het zeg schiet ik vol. Holy… Kiezen voor een zwaar leven? Ik lijk wel gek! Meteen is ook de vergelijking met het ‘dagelijks leven’ (weer een nieuw biertje! 😉 ) daar. Hoe vaak kiezen we eigenlijk, meestal onbewust, ook voor zwaar leven? Terwijl het zo eenvoudig is om juist te gaan voor de leuke, lichte, mooie kant van het leven? Klagen, mokken, boos zijn, je irriteren… het gaat als vanzelf, terwijl het alternatief (genieten, lachen, shit van je af laten glijden) er zo vlak naast ligt!
Welk leven kies jij? En dan bedoelen we niet de bier-smaakjes natuurlijk. Kies jij voor een gezinsleven, kantoorleven, licht leven, samenleven, vrij leven, alleen leven, simpel leven, gezond leven of toch dat zware leven? Durf, mag en kan jij nog wel zelf kiezen? Of kiezen anderen voor jou? Wat kies JIJ?
Misschien zegt iets in jou nu: ‘Kiezen? Hoezo? Dat kies ik toch helemaal niet zelf? Het leven komt toch zoals het komt?’ of: ‘ik KIES toch helemaal niet voor een zwaar leven? Ik krijg allerlei ellende op mijn dak die ik echt niet zelf wil hoor!’ We snappen ook heel goed dat je dat zegt. Er zijn heel veel dingen (misschien wel meer dan heel veel) die je niet zelf kunt beïnvloeden. Maar. De manier waarop jij reageert en ermee omgaat: DIE bepaal je WEL zelf! Je kunt dan ALTIJD kiezen. Echt waar. Kies je licht? Of kies je donker? (of: zwaar).
Kies maar. En als je dat nog lastig vindt, of niet goed weet hoe dat dan werkt, dat anders reageren of anders met dingen omgaan: we leggen het je heel graag uit. Tijdens een leuke ‘Mens, durf te leven-middag’, of tijdens een wandeling of zelfs een heel weekend aan zee. Je hebt altijd de keuze. Misschien is kiezen om het er gewoon eens over te hebben wel de eerste stap. Je bent meer dan welkom in ONS (lichte-, vrije-, samen-aan-zee-) Leven J
Dikke liefs, ook namens Jeroen, Naath
Recente reacties