Standaard controle
Van mijn dikke buik
Best wel, redelijk, dik
In mijn ogen
Maar de verloskundige
Twijfelt.

Mmm…
Het voelt toch wat klein
Je hoeft nog maar drie weken
Maar het voelt klein
Alsof je kindje
Niet goed meer groeit.

Paniek. Ongeloof.
Ik doe zelfs yoga.
Samen met 15 andere
Dikke buiken
De meesten wel wat dikker
Dan de mijne.

Zal het…?
Zal er iets…?
Klopt er iets niet?
Gaat er iets mis?
Heb ik iets…?
En nu?

Op naar het ziekenhuis
Aan een apparaat
Controle
Ik moet nog drie weken
Minstens
De babykamer is net klaar.

De kleurtjes neutraal
Want heel ouderwets
Weet ik niet eens
Of er een jongen
Of een meisje
In die, blijkbaar te kleine, buik zit.

Het apparaat piept
Naast mijn hoofd
Banden drukken
Op mijn buik(je)
Wat gaat er gebeuren?
Komt het goed?

Ineens vliegt
De deur open.
De dokter
Die de hele dag baby’s haalt
Staat ineens
In mijn kamer.

Ik moet op mijn zij
Om te kijken
Of er dan iets verandert
Aan de baby’s hartslag.
Zoniet…
Dan ben ik binnen een uur moeder.

Hij zegt het
Alsof hij vraagt
Of ik suiker en melk
In mijn koffie wil
Doodgewoon
Bijna onverschillig.

Moeder?
Binnen een uur?
Ik ben net met verlof!
De babykamer is net af
En ik moet
Nog drie weken?

Het apparaat piept
Regelmatiger
Dat is goed
Beter
Geen paniek
Vandaag nog geen moeder.

De nacht die volgt
Is de langste
En tegelijk
De kortste
En de heftigste
Uit mijn leven.

Heb ik gedaan
Wat ik kon?
Waarom lig ik hier?
Wat moet ik doen
Behalve verward dromen
En wachten?

In mijn dromen
Zie ik kindjes
Die heeeel klein zijn
En maandenlang
In een glazen kastje
Moeten blijven liggen.

Om te volgroeien
Sterk te worden
Zuurstof te krijgen
In een doorzichtig kastje
Apart
Afstandelijk koud.

Is dat het?
Wat er gaat gebeuren?
Kan ik dat?
Kunnen wij dat?
Piep piep piep…
Tik tik tik tik…
Ik wacht.

<3 Naath