“Wat ik vind zegt iets.
Maar vaker nog… in de verbinding: niets.”
We leven in een tijd waarin iedereen mag zeggen wat hij denkt.
En dat gebeurt ook.
Overal.
Maar meningen zijn geen ontmoetingen.
Ze vullen ruimtes, maar verbinden zelden.
Ik mis iets.
Ik mis nu vooral mensen (leiders) die eerst even stil zijn.
Die zich afvragen:
“Wat maakt dat ik dit wil zeggen?”
“Wat raakt dit in mij?”
Die durven spreken van binnenuit.
Niet als rol, maar als mens.
Zoals Mandela.
Zoals Ardern.
Zoals jij misschien wel,
als je durft te zeggen:
“Ik weet het even niet.”
“Ik voel verdriet.”
“Ik wil je begrijpen, ook al ben ik het niet met je eens.”
Dat is geen zwakte.
Dat is wat ons mens maakt.
Dus misschien…
voordat je je mening uit;
stel één vraag aan jezelf:
“Draagt dit bij aan verbinding?”
Zo niet:
leg even ‘je wapens’ neer en je hand op je borst.
En luister.
Daar begint de ware verbinding en echt leiderschap.
~ Jeroen ~