Stap 1

“Nou? Wat moet ik nu doen dan?” Ze kijkt me vragend aan. We hebben net een mooi gesprek gehad over wat ze voelt en zou willen. Ze heeft plannen genoeg. Ze heeft alleen geen idee waar te beginnen. Ik maak het klein voor haar. “Wat zou de 1e stap kunnen zijn?”
Ze kijkt alsof ze net een brandend konijn langs heeft zien rennen. “Ik heb echt geen idee. Dat ga jij mij nu vertellen toch?”
Ik schud mijn hoofd. No way. Ik herhaal mijn vraag. En ik vul aan: “doe je ogen dicht. Voel eens. Wat is het eerste dat op komt?”
Boosheid.
Zij zegt het en ik zie het. Woest is ze. Mooi zo. Wat zit er onder die boosheid? Op wie of wat is ze zo boos?
Daar is ie al… op haar vriend. Hij doet precies wat hij wil. En dat maakt dat zij niet kan doen wat zij wil.
We komen in de benen.
Ik ga eerst voor en daarna achter haar staan. “Houdt hij je tegen? Trekt ie je naar achter? Of staat hij zo voor je dat jij er niet langs kunt?”
We onderzoeken samen hoe dit voor haar werkt en hoe het voelt. Al snel voelt ze dat hij haar terug trekt. Alsof ze niet mag. Ze wil nieuwe dingen gaan doen maar hij durft niet. Zij blijft staan vanwege hem.
Ineens weet ze wat ze wil gaan doen. Ze gaat met hem praten. Aan hem vragen waar hij bang voor is. De weg ligt weer open. Stap 1 heeft ze gezet. Zelf.
#kwartjes #dewaarheid