Deze periode kent pijn, verdriet en boosheid. Zeker weten. Ik voel het ook. Als het bij mij ‘op de deur klopt ‘ weet ik ook niet hoe ik reageer. Maar waar ik angst voel, ervaar ik ook zoveel moois. Bijna nieuw.
De stilte die er nu is omdat de ‘normale dag’ er niet is.
De automatische piloot uit is. Mijn aandacht verschuift en ik hoop dat dit op wereldsniveau ook gebeurt.
Vogels horen, stilte horen, bloemen zien, familie zien en dichtbij hen zijn, elkaar weer zien. De aandacht is zich aan het verplaatsen. Terug naar waar het echt om gaat.
Moeder Natuur spreekt.
Waar er eerst gestreden werd om de overtuigde belangen te behouden, bijvoorbeeld de financiële industrie, de beurzen etc… en waar de focus even op zich liet wachten, namelijk de echt belangrijke kern; leven… is die nu terug naar de basis aan het gaan.
Levens, elkaar, samen. Waar gaat dit echt om?
Waar wij voor deze huidige situatie financiële instellingen of commerciële bedrijven prioriteit 1 gaven. Die mochten niet omvallen en daar doen we alles voor. Daar wordt er nu duidelijk dat de echt belangrijke kwaliteiten en beroepsgroepen heel ergens anders liggen.
Zij blijken nu de echte redders. De helden die echt levens redden. Die de wereld nu moeten bevrijden van iets wat voor de mens bedreigend is.
Als er iets duidelijk wordt is dat wij het leven voorgeschoteld krijgen. Dat wij niets 0,0 groter zijn dan welk deel van de natuur ook. De mens is als ieder ander deel, slechts een onderdeel.
Wij krijgen te ervaren wat er echt, wezenlijk van waarde is.
Blijft dit zo? Ik ben bang van niet. Ik verwacht dat de oude systemen zo sterk zijn dat dit nog niet een voldoende grote les is. Maar ooooo wat hoop ik dat wij collectief zo bewust worden dat de balans (bijna) 180 graden omslaat.
Dat de natuur terrein terugkrijgt boven ons gemak, dat de zorg en het echt levenswaarde toevoegende werk gewaardeerd wordt boven commercie. Boven macht en invloed. Dat ‘er zijn voor elkaar’ voldoende wordt.
Dat grenzen verdwijnen en handen inéén geslagen worden. Dat liefde boven angst komt. Dat mens EN natuur hetzelfde zijn.
Nu, echt?
Met heel mijn hart: ja! Stap voor stap sla ik die weg in. Stap voor stap.
Loop je mee?