We hadden het al eerder over ‘automatisch’ iets eten of drinken dat je misschien liever niet had willen nemen. Dit heeft helemaal niks met diëten of zo te maken, maar alles met het herkennen van waaròm je iets eet of drinkt. Heel vaak zit er namelijk een bepaalde emotie onder die je liever even dempt of wegstopt. Door te eten of drinken ‘parkeer’ je het even, en vaak komt het dan later alsnog als een soort boemerang weer terug.
Als je de opdracht van dag 16 hebt gedaan heb je inmiddels misschien wat meer inzicht in of dit allemaal ook voor jou geldt. Als dat zo is, probeer dan het volgende eens. Hang of leg een briefje of ander geheugensteuntje op de plek waar je meestal ‘de mist in gaat’. Schrijf daar alleen maar op: “Wat voel ik?” Op het moment dat je het briefje ziet benoem je in jezelf de emotie die maakt dat je richting koektrommel of koelkast onderweg was gegaan en.. het allerbelangrijkste: je omarmt die emotie. “Hallo boosheid. Wat wil je nou eigenlijk ècht?” (Vul hier jouw overheersende emotie in). Meestal is het erkennen van het gevoel en het accepteren dat je die emotie nu blijkbaar even hebt, voldoende. Ga iets anders doen en als je na tien minuten nog stééds zin hebt in de kokosmacroon, neem m dan en geniet er vooral van (Mindful eten, heb je een paar dagen geleden ook al gedaan 😉 )
‘De mist ingaan’ staat trouwens tussen aanhalingstekens. Ook dát kan je aankijken en accepteren. Om het de volgende keer heel bewust anders te gaan doen.
Probeer het uit en deel je ervaringen in de Facebookgroep of onder dit bericht.
Luister ook nog even naar de oefening van vandaag:
Tot morgen!