“Mens, wat ben je mooi… kwetsbaar, open… als je voldoet aan mijn verwachtingen” Het wordt nooit zo gezegd. Toch is dit vaak wel de ware boodschap. Kijk eens ‘op werk’ hoe vaak volledige openheid, persoonlijke waarheid echt gewaardeerd wordt. Vaak is het luisteren met een concrete verwachting of een nog onbewuste. Zelden mag de ander er volledig zijn. Daarom is het antwoord “goed” zo vaak het antwoord op: “hé, hoe is het met je?” Waarom wordt er zelden onvoorwaardelijk geluisterd naar degene die deelt hoe hij/zij zich voelt. Wat men ervaart, waar men behoefte aan heeft. We komen wel dichterbij als het leuk is, maar als het (voor de luisteraar) niet leuk is? Lukt het dan nog? Omdat we vaak niks kunnen met de waarheid. Dan kunnen we geen waarde toevoegen… waardeloos; dat is vaak de diepe overtuiging. ‘Waardevol zijn’ gaat in die overtuiging gepaard met ‘iets moeten doen’. Die overtuiging zendt een oordeel naar de ander, nog voor er iets gedeeld wordt. Zo zal die ander nooit helemaal de vrijheid voelen om ‘kwetsbaar te zijn’. Durf je oordeel eens te zien als ‘angst van jou’. Dat ontslaat de ander van het opvullen van jouw angst en is er meer vrijheid. Met volle aandacht, 0 verwachting, zodat de ander zijn/haar waarheid mag delen; dat is 100% waardevol. Echt.