“Maar… wat als zij het nou niet zelf kan? Ik wil haar helpen, het overnemen of oplossen, zodat zij het minder zwaar heeft”.
Het klinkt mooi. Liefdevol. Oplossen voor de ander. De ander ‘redden’ misschien zelfs. Of het nou gaat over ‘hem’ en ‘haar’, of ‘jij’ en ‘ik’… We zijn er zo graag voor de ander.
Als ik nou eens zeg dat dat misschien helemaal niet zo liefdevol (hoe goed bedoeld ook!) is?
Wat als je de ander nu juist een enorm kado geeft door het niet voor die ander op te gaan lossen of over te nemen? Wat als de ander dan zelf (eindelijk!) eens voelt en ervaart daar hij/zij het prima zelf kan? Is dat niet veel liefdevoller?
Laten. Afwachten. Vertrouwen. Verantwoordelijkheid nemen. Voor jouw eigen stuk.
Bij jezelf blijven en altijd vanuit de ‘Ik’ communiceren in plaats van jij-en en jou-en.
Het zijn weer de belangrijkste thema’s tijdens onze 2- daagses. En het geldt echt, 100%, voor iedereen: wat voel JIJ? Wat WIL JIJ? Neem verantwoordelijkheid voor jezelf. Pak je ballen vast en deel nou eens vanuit jouzelf waar JIJ behoefte aan hebt. De ander hoeft daar niks mee. Het is alleen in 1 klap helder waar de behoefte ligt. Transparant, zuiver. En de ander mag dan helemaal zelf weten (of voelen) wat ie daarmee wil. Simpeler kunnen we het niet maken. Fijne zondag.