Ze woont hier nu 26 jaar. Vorig jaar een jubileum! Toen hebben ze taart gegeten, de Incredibles-film gekeken en er hingen slingers in de woonkamer. Wat een feest. Het mooist in de film vond ze Elasti-girl. De moeder die zichzelf in alle bochten kon wringen om de wereld te redden. Ze deed haar denken aan haar trouwe p.b.-er Astrid. Altijd aanwezig als ze haar nodig heeft en ook zij lijkt soms van elastiek… dan is ze weer hier, dan weer daar. En ze is zo flexibel als wat! Er kan en mag heel veel, maar ze is ook altijd héél duidelijk. Ze fietsen samen. Soms. Zó fijn! Astrid kwam hier werken toen ze hier 1 jaar woonde. Ze werkt hier al 25 jaar. Ze weet dat het voor Astrid ook wel lastig is. Steeds nieuwe collega’s, die ze weer aan de groep voorstelt en aan de hand meeneemt. En dan gaan die ineens weer weg! Ze vindt het zelf ook lastig. Waren er maar meer Astrids. Ze durft niet meer zo goed aan een nieuw iemand te wennen. Want wat als zij er helemaal aan gewend is en diegene gaat weer? Ze heeft er iets op bedacht.
5 jaar.
Als iemand 5 jaar blijft, dán pas sluit ze hem of haar in haar hart. Er zitten er nu drie in haar hart. Dat zijn er nog niet zoveel. Misschien gaat het nog wel veranderen. Want.. met zoveel mensen op de wereld loopt er vast nog wel ergens een Elasti-girl rond.