Geef maar toe. Jij zegt het vast ook wel eens. “Zo ben ik nou eenmaal”.
We horen het geregeld. En daarmee wordt eigenlijk direct ook gezegd: “Ik kan niet veranderen… dus de ander moet zich maar aanpassen!” Als je zelf namelijk niets kunt doen aan hoe, wie of wat je bent dan zal de ander in de benen moeten. Dan kan je zelf gewoon lekker comfortabel blijven waar je bent. Je bent en doet al jaren zo… en het anders doen…tja. Onmogelijke opgave!
Zelf heb ik het ook wel eens geroepen. Bijvoorbeeld als het gaat om ‘de controle hebben’. Want als ik de dingen zelf doe weet ik tenminste zeker dát ze gebeuren en meestal ook nog eens beter dan wanneer de ander het doet. Dús ja: ik heb nou eenmaal graag de controle, zo ben ìk nou eenmaal.
Het wordt leuk als ik ga onderzoeken waar die controle nou eigenlijk precies vandaan komt. Patronen, rollen, mijn hele geschiedenis komt dan voorbij! Is dat nou écht wie ik ben? Of ben ik het gewòrden?
Nee. Het is niet wie ik ben. Ik vind het soms fijn controle te hebben. Tegelijkertijd vind ik het ook heerlijk als de ander me verrast, het overneemt of zegt: “hier. Kopje koffie. Blijf lekker zitten, dan doe ik het even!” Dat het dan niet 100% gaat zoals ik het zelf kan doen… tja. Went vanzelf ? En… lekker blijven zitten is ook best comfortabel!
(Afbeelding: OMdenken-scheurkalender)
Recente reacties