We komen ze vaak tegen. Mensen die zijn blijven ‘hangen’ in wat er gebeurd is. Die nog altijd slachtoffer, pechvogel of mopperkont zijn. Want: ja, het wás heftig. Traumatisch soms zelfs. Ze dromen er nog over of hebben last van paniekaanvallen. Heel begrijpelijk. Logisch. En tegelijk mega- zonde. Want door zo bezig te blijven met Toen… missen ze NU.

Vaak zijn ze daarover ook nog eens boos. Op de ander, omdat die iets fout gedaan heeft heeft. Maar ook: op zichzelf. Want: zij hebben het laten gebeuren. En ze hebben er nu nog last van terwijl ze eigenlijk het liefst gewoon fijn verder willen leven. Ze wìllen er helemaal niet in blijven hangen. ‘Loslaten’ is het woord dat veel gebruikt wordt.


Wat als het magische woord nu niet ‘loslaten’ is, maar: accepteren? Wat als je volledig accepteert wat er gebeurd is en de verantwoordelijkheid neemt voor wat jij hierna gaat doen? Wil je blijven kniezen, paniek en of zeiken? Doen! Maar accepteer dan ook dat JIJ dat zelf doet. Wil je het anders? Ga ervoor! Stapje voor stapje. Neem zelf de verantwoordelijkheid voor je leven en alles wat je op ieder moment doet.

Iedere dag, ieder moment, iedere seconde weer. TikTok.. die klokt tikt wel door hoor!


Leef.