6 dagen in de rust van Portugal zijn weer genoeg voor bakken aan (eigen) wijsheid. Komend vanuit mijzelf, voor mijzelf, met een behoefte om het te delen. Dit licht ik wat toe.
Iedere dag raken zaken mij. Mensen, dieren, de natuur. Het inspireert, omdat het iets deelt met mij. Wat er gedeeld wordt laat ik wel of niet toe en dat wat ik toelaat kan mij raken. Inspiratie komt voor mij voort uit het fenomeen dat ‘dat bij mij past’.
Niets bijzonders, dat werkt gewoon zo. Als het niet bij mij past, dan inspireert het niet. Ik volg graag die beweging. Het zet mijzelf ook in beweging. Als vanzelf, als ik luister en vertrouw.
In essentie is voor mij het leven dan ook vrij simpel. Niks anders te doen dan de eigen natuurlijke beweging volgen. Vanuit jezelf, met jezelf en voor jezelf en waar gevraagd er voor een ander zijn.
Vanuit een wederzijdse verbinding. Onbevangen leven voor iedereen. Samen, vrij en met zoveel liefde en plezier. Ik denk er wel eens anders over. Dan is het zwaar, dan twijfel ik of creëer ik angst in mijzelf. Ik sluit mij dan af en verbreek de verbinding met alles om mij heen. En dat is nu net wat mij niet verder helpt. In verbinding blijven is het enige draadje wat mij voedt en dus laat leven. Eerst met mijzelf en dan met de ander.
Om zo’n verbinding tot stand te brengen zal ik mijzelf open ‘moeten’ stellen. Een dichte deur is lastig om door heen te lopen en elkaar te ontmoeten. Dat is dan ook de reden dat ik meer wil delen wat ik ervaar. Wellicht inspireert het zelfs. Weet dan dat die inspiratie niets anders is dan een herkenning van jouw eigen wijsheid.
Ik deel mijn ervaringen met alle liefde, onder de noemer ‘hoe een dubbeltje een kwartje werd’. Van belemmerende overtuiging tot onbevangen leven’. Ik deel het op de momenten dat het voor mij goed voelt. Op naar nieuwe ervaringen, levenservaringen.
Lieve groet,
Jeroen
Recente reacties