Hoeveel muurtjes, maskertjes, mitsen-en-maren en maniertjes heb jij tot nu toe opgebouwd? Ter bescherming en afscherming, lekker ‘veilig’, afwerend, ontkennend en inmiddels misschien helemaal voelend als niet meer passend, nep, onecht, niet-jij? Misschien voelt het zelfs wel alsof je je de hele dag alleen maar aanpast, zonder direct te kunnen bedenken aan wíe dan?!

De grap? Je past je aan… aan jezelf. Wij leggen het vaak uit door de vergelijking te maken met een ‘bus’ die vol zit met allemaal ik-jes of subpersoontjes. Stukjes JIJ die zonder dat jij het nog door hebt de regie (oftewel het stuur) pakken en je zomaar, HOP, een kant opsturen. Je hebt het vaak niet eens meer, of te laat, door. Dan hoor en zie je jezelf ineens iemand afblaffen of juist ‘jahoor, regel ik even’ zeggen terwijl je diep van binnen voelt: “wat doe ík nou?”

Niet raar, want tja… het is dan wel ‘een’ ik, maar waarschijnlijk niet de ‘IK’ die je van binnen voelt. Heel diep in jou zit dat IK-je dat heel goed weet wat jij wil. Wat je nodig hebt, het allerliefste wil doen of zeggen en vooral ook: het IK-je dat VOELT. Voelt of iets klopt of niet. Voelt of iets past of de bedoeling is.

De sub-persoontjes zijn er niet voor niks. Ze zijn ontstaan zodat je juist veilig, beschermd, en aangepast kon gaan voelen en gedragen. Denk aan een perfectionist (dan gebeurt het in ieder geval wèl goed!), een pleaser (‘ik help wel even, dan ben ik aardig’), denker (‘wel goed nadenken voor je iets doet!’) en een twijfelaar (‘eerst heel goed afwegen wat het slimst of handigst is’). Ze hebben dus allemaal een functie. En ze willen allemaal heel graag even gezien en gehoord worden. Juist omdat ze zo belangrijk zijn! Alleen… ze zijn er ook vaak ongevraagd, op onhandige momenten en ze kunnen je zelfs zijn gaan belemmeren in het volgen van dat ECHTE IK-je dat het allemaal zo goed weet en aanvoelt.

Soms voelen ze als een heus leger dat pal voor je neus springt terwijl je nu nèt die stap wilde gaan zetten om je gevoel weer meer te durven gaan volgen. “Ho, stop, veel te eng (of: gevaarlijk, spannend, risicovol, onmogelijk, egoïstisch…), gaan we NIET doen!” Alsof ze met grote stokken, speren, geweren en schilden om je heen gaan staan. NIET doen.

Wij zien het dagelijks. Niet de stokken en schilden, maar we voelen de weerstand, de moeite en de angst die door dat hele peloton worden aangewakkerd. Wat wij dan doen? Heel simpel. We ontwapenen ze. We laten je ervaren dat ze helemaal niet zo groot en indrukwekkend zijn als ze jouw IK-je willen laten geloven. We ontwapenen ze en geven jou daarna de touwtjes terug in handen. Zodat je die hele bus aan ik-jes weer ZELF kunt gaan besturen. Want geef toe, die perfectionist kan op momenten ook super-handig zijn. En dat geldt voor iedereen in jouw bus. Je moet alleen even weten en ervaren wanneer je het stuur over geeft. Bewust. Omdat jij dat zelf wil.

Wil je dit nou zelf ook ervaren? De regie (eindelijk!) weer terug? Laat ons dan ook jouw peloton ontwapenen. We doen dat dagelijks, en laten het ook zien en ervaren tijdens een hele dag in het Theater. Is dát spannend? Niet meer als je snapt hoe die bus van jou in elkaar zit. En zéker niet als je weet dat er altijd enorm veel gelachen wordt tijdens alles wat we laten zien, uitleggen en laten Hervaren.

We beloven je een ontwapenende dag. Met fijne, warme mensen. Geen ellenlange hutje-op-de-hei-dag maar een hele dag humor, muziek, genieten en antwoorden. Jij bepaalt jouw tempo, wij geven je de inzichten. Daarna HOEF je ook helemaal niks, en MAG je alles.

Zien we jou op 12 oktober? Wij gunnen het jou en jouw IK-je, daar diep van binnen. Jij ook? Klik hier voor meer informatie en kaartjes.

<3 Naath (en Jeroen)