Gewoon even zitten. Aandacht op de adem. Op het contact met de stoel, de grond…

En HOPPA! Daar is mevrouwtje “Heb ik de auto wel op slot gedaan?” of “Shit, vergeet ik straks nog dat ik de boodschappen nog online moet doorgeven” weer. Weg aandacht. Frustratie. ‘ Ik wil NU oefenen. Hoofd leeg, gedachten… Weg!!’ Het helpt niks. Mijn hoofd wordt alleen maar voller en mijn lijf meer en meer gespannen.

Lekker dan, dat mediteren. Mijn hoofd wordt er niet leger van. En dan… is die adem er weer heel duidelijk. In… En uit… Was ie net weg? Ik zou het bijna denken… Wéér gedachten… ahhh!

Ik besluit het anders aan te vliegen. Wat als ik nou gewoon eens voel, en mijn gedachten er gewoon lekker ook mogen zijn? Ik voel eerst nog de spanning. En daarna blijdschap. Acceptatie. Overgave. Ik voel het tafelblad onder mijn handen en richt me daarop. Mijn hoofd gaat 2 seconden uit omdat fysiek voelen en denken tegelijkertijd niet lukt. Rust.

Voelen. De oplossing. Tóch weer. Jeeej!

Waar kies JIJ voor? Een ‘fulle’ mind? Of gewoon voelen… En soms even lekker denken. Misschien heet dát nou LEVEN ?

<3 Naath