Hij haat de kleur rood
En hij vindt ribbels in behang niet fijn
En randjes aan kozijnen
Splinters in de vloer
Mensen die hem zomaar aanraken
Geluiden; vooral die van zijn buurvrouw
En daarom gilt ie er zelf soms lekker even overheen.
Niemand lijkt te snappen
Hoe ongelooflijk shit het is
Als ze zomaar zijn kamer binnen stappen
Zonder kloppen
Soms zit hij op de wc
Of slaapt ie nog diep
Dan schrikt ie zich kapot.
Het ergste?
Ze willen hem helpen
Met zijn kamer
De muren
Gezelligheid
Tafel en stoelen
Waarvoor?!
En rood.
Een rood vierkant op de muur
Dat staat zo leuk
Speels
Speels?!
Het kostte hem verdomme drie dagen
Om het eraf te peuteren
Met zijn nagels.
Hij kan niet zo goed praten
Niet over wat hij wil
Niet over wat hij eng vindt
Moeilijk en lastig
Niet over de dromen
Waardoor hij ’s nachts
Niet meer durft te slapen
Zelfs niet met het licht nog aan.
Hij ziet geesten
Spoken
Horrorclowns
Alles waar zijn huisgenoten
Hem mee pesten
Komt ’s nachts voorbij
Soms met zijn tienen
Tegelijk.
’s Nachts is hij in paniek
En het enige dat helpt
Is slopen
Alles uit elkaar halen
Wat uit elkaar kan
Dat geeft rust
Een soort vreemde voldoening
Omdat ze hem toch niet snappen.
Wat moet hij met kussentjes
Gordijnen
Plintjes met splinters
Plantjes die nooit water hoeven
Een tv waarop hij alleen maar
Ziet wat zij voor hem aanzetten
Alsjeblieft,
Hij is toch geen 5 meer.
Tot die ochtend
Toen veranderde er iets
Iemand snapte ineens
Dat rood
En behang
En vierkanten
En nepbamboe
Niets voor hem zijn.
Zijn begeleider vroeg ineens
Wat HIJ wilde
Hij mocht kleuren uitkiezen
En vormen
Zelf een tafel zagen
Dat gaat nog wel
Weken duren
Maar hee…
Hij mag het ZELF doen!
Wow.
Het klinkt goed.
Zelf zagen,
Schilderen,
In de kleuren
Die hij zelf mooi vindt
Zelf beslissen
Zelf kiezen.
Zijn tafel is paars
1 stoel groen
1 een soort van oranje
En op de muur
Prijkt hetzelfde plaatje
Als zijn zus een maand geleden
Op zijn arm tatoeëerde.
Nu klopt het.
Is het ZIJN plekje.
Alleen nog die tv.
De dromen
En het pesten
Als dat nou ook eens
zou veranderen
Dan zou zijn leven
Zomaar weer
Leuk kunnen worden.
Het slopen is al veel minder
Ze leren naar hem luisteren
Langzaam…
Maar zeker
Begrijpen ze hem
Luisteren ze
En dat
Terwijl hij geen woord meer spreekt.
Schreeuwen.
Dat nog wel
En ook DAT mag meestal
Omdat ze nu ook weten
Dat hij niet schreeuwt
Om het schreeuwen
Maar omdat hij iets wil zeggen.
Ze luisteren
Naar de vragen
achter zijn geschreeuw
Achter het gesloop
Achter zijn angsten
En man-o-man
Da’s fijn!
Horrorclowns mogen niet meer
Zijn buurvrouw is verhuisd
De zelfgemaakte stoelen
Zitten prima
Vanmorgen was er ineens
Een boek met plaatjes
Zodat hij kan aanwijzen
Wat hij bedoelt en voelt.
Beetje bij beetje
Wordt het beter
Vervagen de dromen
Schreeuwt hij minder
En zijn vingernagels?
Die bijt hij maar af
Nu hij niets roods meer
Te pulken heeft.
Vanavond
Mag hij voor het eerst
Zelf kiezen
Waar hij naar wil kijken
Op de tv die er nog altijd hangt
Hij weet het al
Buurman en Buurman
Ajeto!
<3 Naath
Recente reacties